Ik ben Amana. En dat betekent: Vera
Mijn naam is Vera, en dat betekent: Zij die blijft hopen.
Zij die blijft vertrouwen.
Zij die van goede wil is.
Ik ben van goede wil, en ik ben alleen. Hier op het toneel.

Ik kom vertellen over liefde en eenzaamheid. Over passie en geweld.
Soms ween ik, maar dan pak ik Grote Beer goed vast... En dat helpt. Dan weet ik: ooit wordt de wereld mooi.

Mijn naam is Phipilipip. Hij die op een wit paard over de wolken rijdt. Hij, die altijd op weg is in de blauwe lucht. Op weg naar de zon - om haar te laten schijnen op het blauwe water.
Als ik op de wolken rij, zwemmend als een ruiter, voel ik me heerlijk. Dan weet ik dat de wereld goed is, en de mensen lief.
Maar soms rij ik tegen iemand aan die niet durft dromen. Dan donder ik van mijn paard, dwars door de wolken. En er is nooit water waar ik val, maar altijd van die stomme beton.
Ik huil. Niet omdat mijn neus bloedt, maar omdat mijn paard daarboven zo alleen is, en omdat het zo'n lange weg is, weer helemaal tot in de wolken.
Gelukkig is er Kleine Beer. Ze neemt me mee onder haar deken, helemaal in het donker. Ze legt haar ene hand op mijn buik, de andere op mijn borst en haar wang op mijn wang. 'Boeli Woeli'. Zo slaap ik in.
's Morgens begin ik weer te dromen, en weet ik dat de wereld mooi is. Dan ga ik op zoek naar mijn paard, om te rijden op de wolken en om de zon te laten schijnen in het water...

uit: Knuffels